In het Asserbos, in het midden van de hoofdstad van Drenthe, staat het buitentheater Tivoli opgezet. Vandaag staat de tent andersom dan gebruikelijk om zo de schaduw van de oude bomen in dit oerbos aan het publiek te bieden. Behalve Jason Staal worden we ook getrakteerd op de talentvolle Christy Boer, winnares van de Drentse voorronde muziek van Kunstbende 2022, die met een voorprogramma de middag mag aftrappen.
Zoals Christy zelf al aankondigt, heeft ze zowel Nederlandse als Engelse nummers in haar nog bescheiden repertoire op haar onlangs verschenen EP ‘Chasing After Thoughts’. Haar eerste nummer is gelijk catchy, ‘Zomerdag’ is ook wel heel toepasselijk op deze dag. Haar stem is erg prettig en het Nederlands wordt zo mooi verteld dat zelfs als je het nummer niet kent je het woord voor woord direct meekrijgt. Na twee nummers schakelt de zangeres zichtbaar zonder enige moeite over naar de Engelse taal en komt er na het titelnummer van haar EP een eind aan het voorprogramma met een zeer zuivere en tedere cover van ‘Time After Time’ (oorspronkelijk onder andere door Eva Cassidy). Onder luid applaus verlaat Christy Boer het podium.
Hierna is het de beurt aan Jason Staal. Deze keer zonder band, want -zoals hij zelf zegt- ze hebben hem in de steek gelaten. Al snel blijkt dat hij met de nodige humor dit als een rode draad door heel het optreden weet te verwerken. Voor de mensen die Jason niet kennen wordt het al snel duidelijk dat hij schitterend kan schrijven en muziek maakt die ook duidelijk lijkt op werk van zijn helden Acda & de Munnink, maar ook op een Nederlands gezongen versie van mede-Drent Daniël Lohues. De teksten zijn erg sterk en vetellen verhalen die door Jason zelf op gitaar of piano begeleid gezongen worden.
De nummers zijn mooi en afwisselend. Of het nu om ‘Ik Keek Om Te Kijken Of Jij Keek (Naar Jou)’ gaat of om ‘Een Herinnering Gemaakt’, je snapt bij de muziek direct waarom het nummer gemaakt is en wat het gevoel erachter is. Elk nummer wordt ingeleid met een verhaal dat de achterliggende gedachte nog eens extra uitlegt, maar ook tijdens de songs zelf heeft Jason Staal een leuke interactie met het publiek, of zelfs met de huisfotograaf die keek om te kijken of hij keek. De humor van Jason is tijdens het hele optreden erg aanwezig en maakt de middag extra gezellig.
Ook is er na al die jaren eindelijk een antwoord op hoe het nou gaat met Herman, waarover Acda & de Munnik in 1999 in ‘Het Regent Zonnestralen’ zongen. Samen met gastzanger (en schrijver) Wibrand Brontsema zingt hij over Herman in zowel dit nummer als het door Wibrand geschreven ‘Even Rustig Aan’ wat zonder versterking midden tussen het publiek wordt uitgevoerd. Erg origineel en mooi hoe ze de sound van weleer in dit nummer hebben verwerkt en kleine stukjes van het origineel hebben toegepast.
Na een aantal uptempo nummers te hebben gespeeld, is het nog tijd voor ‘Nooit Meer Weg’, wat gaat over de niet geboren Drent die niet meer weg wil uit deze provincie. Hoe kan het ook anders hier bij een concert in thuisstad Assen. Met nog een viertal nummers als toegift en verzoekjes van jonge fans neemt Jason afscheid van Tivoli. Zoals hij zelf al zong deze middag: “een herinnering gemaakt”, en dat is er zeker. Een leuke middag met mooie muziek die rechtstreeks uit zijn hart kwam van deze singer-songwriter.
© Daniël Nijveldt
