Op voorhand een controversieel concert. PANTERA!
Mag het Pantera heten, is het lijkenpikkerij of wordt het een schitterend eerbetoon?
Pantera is opgericht door de broers Abbott: gitarist Darrell ‘Dimebag’ Abbott (Dime) en drummer Vinnie Paul Abbott (Vince). Op de eerste vier albums, die ze zelf niet meetellen, leek de muziek totaal niet op de Texaanse groovemetal die ze vanaf het vijfde album ‘Cowboys from Hell’ uit 1990 maakten en waarmee ze doorbraken. Na nog vier echte Pantera albums was het door ruzies, drank en drugs in 2003 klaar met de band en Dime en Vince richten Damage Plan op. Tijdens een optreden op 8 december 2004 werd Dime (38 jaar jong) door een gestoorde “fan” vermoord; deze kon het niet verkroppen dat Pantera niet meer bestond.
Van een reünie is het nooit gekomen omdat er te veel oud zeer tussen Vince en zanger Phil Anselmo zat. Vince heeft alle voorstellen voor een hereniging pertinent afgewezen. In 2018 overleed Vinnie Paul op 54-jarige leeftijd aan hartfalen. En dan is het nu, met goedkeuring van de erfgenamen, wel zover… Zanger Phil Anselmo en bassist Rex Brown zijn over van de originele line-up. Voor gitaarmonster Dime is de meest voor de hand liggende vervanger gevonden in de persoon van zijn vriend en gitaarbeul Zakk Wylde. Niemand twijfelt over deze keuze. De drumpositie wordt ingenomen door een andere goede bekende van de broer namelijk Charlie Benante van Anthrax.
Opener van de avond is Elegant Weapons. Oprichter van deze nieuwe old-school heavy-metal band is Judas Priest gitarist Richie Faulkner. Op het album speelt bandgenoot Scott Travis drums en bassist Rex Brown van uhh… Pantera nog mee, maar live worden ze vervangen door drummer Christopher Williams (Accept) en Dave Rimmer (Uriah Heep). Wel is zanger Ronnie Romero aanwezig. Echter is het altijd de vraag hoelang hij blijft! Het optreden afgelopen weekend op Graspop was niet zo sterk, maar in een zaal lijkt de band zich beter thuis te voelen. De zeven nummers worden er enthousiast door gejaagd. Als de nummers iets korter zouden zijn, zou dat de dynamiek vergroten. Een goede opener waar toch meer verwacht van mag worden.
AFAS Live is afgeladen vol. Buiten heeft het geregend en is de zomerse hitte afgekoeld maar binnen hebben we Texaanse zomertemperaturen. De zaal is gevuld met een mix van jong, die de band nog nooit gezien kunnen hebben, en oud. Iedereen kijkt in spanning en vol verwachting uit naar Pantera. Net voor het optreden krijgen we al een indicatie dat de sfeer in de band goed is als Zakk Wylde de zaal in komt om met een worstel action figure te dollen met het publiek vooraan.
Als de band aftrapt met ‘A New Level’ weten we hoe het er voorstaat. Dit is METAL zoals Pantera het speelt. Hard en recht in je gezicht. Zakk en Rex hebben beide vijf torens staan en dat is wel zo mooi. Gewoon een muur waar geluid uitkomt. Phil is goed bij stem alleen beweegt hij niet meer zoals twintig jaar geleden. Het publiek geniet en is blij dat er weer een Pantera is ondanks het gemis van de broers. Phil weet ook wie het hart van Pantera waren en geeft regelmatig zijn respect op een nette wijze. Het derde nummer ‘Strength Beyond Strength’ draagt hij op aan de Abbott brothers. Respect is overal te vinden zonder het te overdrijven.
De set is een aaneenschakeling van brute nummers. Van bovenaf gezien gaat de halve zaal vanaf het podium los, maar dan ook echt los. Een ouderwets metal-feest zonder continue het geroep om alsjeblieft een pit te beginnen. Nee, gewoon omdat het publiek voelt dat het moet.
Zakk Wylde speelt zoals hij altijd speelt. Vol overgave, met liefde voor de gitaar. De enige aanpassing die hij gedaan heeft na jaren, is de gitaar. Hij gebruikt een gitaar met een ontwerp dat op Dime’s Dean gitaar is geïnspireerd. Uiteraard hoor je nog wel dat het Zakk Wylde is. Op zijn kenmerkende bikervest zitten patches van Dime en Vince.
Ook Charlie heeft zijn drumstel aangepast. Op twee bassdrums staan foto’s van Dime en Vince en op de andere twee het logo van ‘Cowboys from Hell’ (CFH). Daarnaast drumt hij in de stijl van Vince en dat gaat hem heel goed af. Hebben we al iets over Rex gezegd? Nee en dat klopt dan ook weer. Rex doet wat hij altijd doet: het fundament leggen zonder echt op te vallen.
Na ‘Fucking Hostile’ start een tape met ‘Cemetary Gates’ waarbij archiefbeelden worden getoond. Dit rustpunt gaat naadloos over in de Black Sabbath cover ‘Planet Caravan’. Als Phil daarna aan Zakk vraagt om de riff in te zetten die ‘Walk’ blijkt te zijn, gaat het weer volledig los in de zaal. Met ‘Domination/Hollow’ en de song waar het allemaal mee begon ‘Cowboys from Hell’ wordt de set afgesloten.
Als toegift krijgen we ‘Use My Third Arm’ maar het slopen is al gedaan. Het huidige Pantera toont respect en krijgt respect. Ze zetten een METAL-show neer die vraagt om een vervolg.
© Dirk van den Heuvel
DCH