Hossen met Gogol en Pharrel
Na een wat langzame opstart gaat op dag twee het gaspedaal op Lowlands vol in. Alle laatste bezoekers zijn gearriveerd en de festival-stemming is bij het publiek geland. Dat merk je gelijk vroeg in de ochtend wanneer het al druk is op het terrein met lange rijen voor fruit en koffie. Ter ondersteuning aan de gezellige opstart speelt een prima beatboxgroep op de achtergrond.
Jacob Banks is dan een goede artiest om mee te openen. Zijn diepe soulstem klinkt – in combinatie met elektronische beats – imposant. Na het succes van Rag ‘n Bone Man lijkt het logisch dat Jacob Banks ook een succesformule gaat worden. Op het podium is dat vandaag jammer genoeg nog niet het geval. Wanneer hij improviseert en soul met jazz combineert staat er een goed optreden. Juist de popliedjes komen niet aan. Daar zijn ze simpelweg niet sterk genoeg voor.
Verderop speelt nog een singer-songwriter wapenbroeder. De nummers van Gavin James klinken alsof de gehele soundtrack van Greys Anatomy in een uurtje de revue passeert. En dat klinkt verrassend goed. De Ierse Gavin heeft een innemende persoonlijkheid en mede dankzij een grote band die tijdens elk nummer invalt, komen deze liedjes prima tot hun recht. Het voelt alsof Ed Sheeran ondersteund wordt door The Lumineers. Voorspelbaar zeker, maar het verveelt geen moment.
Het woord verveling komt ook absoluut niet voor in het woordenboek van Gogol Bordello. De band rond de Oekraïense Eugene Hutz reist al jarenlang festivals en clubs af. De vrolijke en aanstekelijke balkan-punk verbouwt ook vandaag de complete Bravo-tent. Oude klassiekers als ‘Start Wearing Purple’ worden net zo goed ontvangen en uitgevoerd als nieuwe nummers. Je weet wat Gogol Bordello kan, maar elke keer is het toch weer legendarisch goed. Ze zorgen voor een vroege piek in het programma.
Na dit zweterige hoogtepunt is het lastig om bij de andere bands uit te puffen. Het is goed zoeken naar een band met dezelfde no-nonsens attitude als Eugene Hutz. Pas dan valt het op hoeveel gelikte bandjes er eigenlijk op de podia staan. Het is de Nederlandse rockreus De Staat die de aandacht weer opeist. De band bestaat tien jaar en viert dit met de vierde keer op Lowlands. Met grote led-schermen en veel nieuwe muziek is het geheel terecht dat ze op het hoofdpodium staan. De gehele Alpha-tent wacht op ‘Which Doctor’, maar er zijn een handvol nummers die gemakkelijk hetzelfde niveau halen. Denk bijvoorbeeld aan de Kraftwerk gemengd met punk uitvoering van ‘Make Way For The Passenger’.
James Bay bracht na een goed eerste album een tweede meer elektronisch project uit. Op het podium vertaalt zich dat vandaag naar twee extra gospel zangeressen. Aangevuld met stevig gitaarspel van Bay en zijn tweede man maakt dat zijn optreden ijzersterk. Als een rockster rent hij heen en weer. Het is duidelijk dat James Bay zomaar eens de redding van rock kan blijken te zijn. De cover van Tina Turner is van een rhythm & bluesniveau dat je veel te weinig ziet en hoort.
De energie zit er dan ook nog goed in voor de afsluitende energiebom van N.E.R.D. Pharrel, Chad Hugo en Shay Haley zijn na lange afwezigheid terug met een nieuwe plaat. Een cd met een aantal goede N.E.R.D. nummers. Hoewel de band vaak genoemd wordt als rockproject staat er vanavond een echte hiphopband op het podium. Er zijn danseressen mee en Pharrel passeert zijn gehele oeuvre inclusief geproduceerde nummers voor Gwen Stefani en Snoop Dogg. Als de Nile Rodgers van de hiphop springt en zingt de hele zaal 75 minuten lang mee. Een supergoed feestje! Het afsluitende ‘Lemon’ gaat minutenlang door met enorme moshpits die zich maar blijven vullen. Pharrel en Shay rennen enthousiast het podium op en neer terwijl verborgen brein Chad bijna bevroren achter zijn DJ-tafel staat. Tien jaar geleden konden de heren het al op Lowlands. In 2018 laten ze – een paar hits rijker – zien dat de muziek en de heren van N.E.R.D. Geen dag ouder zijn geworden.
Deze zaterdag moet het vooral hebben van de feestjes. Het Balkanfestijn van Gogol Bordello, de funk van Nile Rodgers en de hiphop van Pharrel en kornuiten. Elk zijn van niet-moeilijk-doen, maar lekker gaan. Gegarandeerd recept voor spierpijn op de afsluitende festivaldag.
© Karst Jaarsma | All Rights Reserved
Geef een reactie