Vikings in Tibet – Alchemy Ave.

Vikings in Tibet – Alchemy Ave.

Releasedatum: 24 maart 2017

Creatieve mannen, de mannen van Vikings in Tibet! In de catacomben van de Biotoop, het voormalig Biologisch Centrum van de Universiteit van Groningen, en nu woon- en werkruimte van o.a. bedrijven en kunstenaars, bouwden ze hun eigen studio. Daar, in de wortels van waar zoveel moois groeit, maakten ze samen met producers Matthijs Herder en Geert van der Velde (The Black Atlantic) hun debuutalbum ‘Alchemy Ave.’

De filmische indie muziek van Vikings in Tibet (denk aan Alt-J, Baltazar en Grizzly Bear) neemt je mee op reis en doet je dromen van weidse landschappen en uitgestrekte vergezichten. Vanmiddag mocht Catching Music één van de eerste exemplaren van ‘Alchemy Ave.’ in ontvangst nemen zodat wij jullie alvast mee kunnen nemen op ontdekkingsreis.

Het moment dat de naald van de platenspeler het vinyl raakt, raakt het geluid van Vikings in Tibet je recht in je hart. Opzwepende drums, een sferische omlijsting van lang uitgerekte akkoorden van de mellotron en knap getimede achtergrondzang, de stem van Jeppe Gooskens met een lekker rauw randje… Openingsnummer ‘Silver Years’ heeft het allemaal en neemt je meteen mee op de creatieve reis die de mannen de afgelopen maanden hebben gemaakt. Het geheel staat als een huis, maar dan wel als een huis met verschillende lagen en sferen. Ach, dan kan het ook geen toeval zijn dat de prachtige album cover, geïllustreerd door Ricardo Gómez ons doet denken aan Escher. Escher, maar dan ronder en warmer… Verrassend, en het ontwaakt je nieuwsgierigheid naar meer.

Het tweede nummer ‘Silhouette’ heeft de band het afgelopen jaar al wat bekendheid opgeleverd. Het is misschien wel het meest toegankelijke nummer van het album. Zet je hart open, sluit je ogen en laat de klanken binnenstromen en je verwonderen.

‘Dial 2768437 To Wake Up’ klinkt lekker funky met gedurfde zangpartijen en ritmische ontdekkingen. Het is duidelijk dat deze band niet bang is zich mee te laten slepen naar plekken waar het creatieve proces heen wil gaan. Onbeperkt, onbegrensd en meeslepend.

Nummer vier van het album, ‘Trip the Light’, begint vrolijk en behoudt de lekkere funky sound die hiervoor is neergezet. Lekker up-tempo, maar ook hier weer afwisselend. De band is niet vreemd met het samenbrengen van verschillende sounds in één nummer, wij houden er van. De zang rolt zich als een warme deken uit over het geheel. Have heart, keep upbeat, and trip the light.

Het laatste nummer van de A kant is ‘Don’t Cry Robot’, waarbij vooral de muzikale baslijn en bijzondere sound effects opvallen. Het nummer begint ingetogen, maar halverwege komt een golf van emotie je speakers uitrollen, zoals we inmiddels al een beetje leren herkennen van deze band. Voor een debuutalbum, in eigen beheer uitgebracht, weten deze mannen een zeer groot geluid neer te zetten, je zou zelfs zeggen, internationaal. De laatste tonen van het nummer laten je na deinzen en afvragen op welke trip je eigenlijk net bent mee genomen. En terwijl de naald het vinyl verlaat, blijven wij nog even zitten alvorens wij ons aan de B kant tegoed gaan doen.

De B kant van het album begint met het nummer ‘Löwenweise’. Melodieuze zanglijnen, opzwepende drums, een bijna intergalactisch gevoel neemt ons mee als we ons zwevend boven Scandinavische berglandschappen wanen. De Deense roots van de gebroeders Gooskens zijn hier wellicht verantwoordelijk voor.

‘Midday Moon’ is als een mooi gedicht in de lente zon. De heldere klanken die deze melodie neerzetten brengen luchtigheid en hoop. De woorden resoneren en doen je verlangen naar lange avonden, wandelend met je lief door goud gekleurde velden. Het is inmiddels duidelijk dat niet alleen de muziek van hoge creatieve waarde is, maar dat ook de teksten stuk voor stuk prachtige kunstwerken zijn. Muziek en woorden vullen elkaar mooi aan, wat dit album zondagmiddag-met-wijn-waardig maakt.

‘Listen/Repeat’ klinkt als een triest liefdesverhaal waar je maar geen punt achter kan zetten, ook al is het onvermijdelijk. Halverwege het nummer wordt het ritme van je gebroken hart vertaalt door de drums en de bas die elkaar perfect afwisselen, ondersteund door lang gerekte tonen van verdriet die je een tranendal in slepen. In dit tranendal blijf je nog lang vertoeven als de stem van Jeppe, nu warm en hees, je liefelijk toezingt. “I cannot resolve the silence”, maar de muziek biedt gelukkig wel troost.

Het album eindigt klein en kwetsbaar met ‘Ghost’. Na een lange reis, lijken we nu op de eindbestemming te zijn gekomen en mogen we op adem komen met wat voelt als een slaapliedje. Maar lang slapen zullen we niet, want deze rusteloze Vikingen zijn, net als wij, altijd op zoek naar meer meer meer. Down ‘Alchemist Ave.’ hebben ze ons laten weten dat de ideeën en inspiratie voor een tweede album alweer aan de horizon ligt te lonken. We zien er nu al naar uit, maar voor nu: haast je naar de platenzaak waar het album vanaf a.s. vrijdag in de schappen ligt, of haal ‘m online.

Plaatpresentatie:

24 maart, Vera, Groningen

25 maart, Q-Factory, Amsterdam

© Regine Pijning | All Rights Reserved