In the Spotlight – Magoria

Meestal zijn interviews voor onze “In the Spotlight” rubriek face-to-face, maar soms loopt het anders. Zo ook in het geval van het gesprek met Mark Bogert over zijn project ‘Magoria’. Mark is druk bezig met repeteren en alles regelen voor de show die op 4 juni in P3 Purmerend staat gepland. Toch heeft Mark even tijd om digitaal via Zoom te praten over het album, het komende concert en de toekomst van zijn project.

Het eerste album van Magoria, ‘JtR1888’ speelt zich af in 1888 toen Jack the Ripper in London de straten onveilig maakte. The Ripper pleegde vijf moorden, die nooit volledig zijn opgelost. Er zijn diverse theorieën overwie Jack the Ripper zou zijn en één daarvan is de voor dit album gekozen ‘Royal Conspiracy Theory’ die uitgaat van betrokkenheid van het Britse koningshuis. Als je meer hierover wil weten dan staat het internet hier vol mee.

 

Tot dusver het verhaal, maar nu over de man achter dit project. Gitarist Mark Bogert (bekend van onder andere de band Knight Area) is de bedenker en schrijver van het album. Samen met Koen Stam (toetsen), Peter Vink (bas), Harmen Kieboom (drums) en Cleem Determeijer (piano) verzorgt hij de muziek. De arrangementen worden verzorgd door Matthijs Kieboom. Voor de zang zijn er negen artiesten aangehaakt die elk van hen een rol hebben in de rockopera: Rodney Blaze (Jack the Ripper), Maria Catharina (Mary Jane Kelly), Inge Rijnja (Catherine Eddowes), Zora Cock (Storyteller). Peter Strykes (Inspector Abberline), Nadine Pruim (Annie Crook), Mirjam van Doorn (Queen Victoria), Jan Willem Ketelaers (Prince Victor) en Sonny Pruim (Netley).

 

Hoe kwam je op het idee van Jack the Ripper?

“Het onderwerp Jack the Ripper trok me gewoon heel erg. Ik hou van horror. Het is niet dat ik een donker persoon ben, maar het verhaal is intrigerend en ik wou er muziek van maken. Dit is de eerste keer dat ik teksten heb geschreven. Ik heb een rode draad op papier gezet van wat in grote lijnen het verhaal moest worden. Eerst was het plan om hier één nummer van te maken, bedoeld voor Knight Area. Ik heb het de jongens laten horen. Die zeiden dat ze het top vonden, maar het zou aangepast moeten worden om het Knight Area te maken.” Tijdens de rit naar huis vond Mark het zonde dat hij het nummer zou moeten veranderen. Al snel bedacht hij dat hij het hele verhaal wilde vertellen volgens de ‘conspiracy theory’.

Hoe heb je een selectie kunnen maken voor wie welke stem en welk instrument zou vertolken? En hoe heb je ze bij dit project kunnen betrekken?

“Ik had ooit de wens om met verschillende muzikanten te spelen, maar als je in een band speelt dan is het maar sporadisch dat iemand anders meespeelt. Buiten de band doe ik wel eens sessies en dan kom je wel mensen tegen. Als ik ooit met mensen wil samenwerken dan is dit mijn kans.” Mark heeft die kans dan ook gepakt en via (social) netwerken mensen benaderd. Rodney Blaze had hij al snel in gedachten, omdat hij daar al eerder mee samengewerkt heeft. Zijn stem en de manier waarop hij Jack neerzet is compleet geslaagd en rillingen lopen soms over je rug als je naar de teksten luistert. Met Maria Catharina wou hij graag samenwerken door de scheur en juist het nette in haar zangstem. Peter Strykes is benaderd ivm zijn metal verleden en doordat Marks moeder fan was van L.A. The Voices. Nadine Pruim, zijn vriendin, was natuurlijk een makkelijke en goede keuze. De bijzondere stem van Zora Cock had Mark al snel in zijn hoofd als de Storyteller. Het project ontpopte zich steeds meer, maar Mark liep vast met het zoeken naar de juiste zangers en zangeressen voor de laatste rollen. Via Maria kwam hij in contact met Jan Willem Ketelaers (die hij toen nog niet kende) en met Inge Rijnja. De koningin in het verhaal moest een statige, maar toch geleefde stem hebben, zijn keuze viel hierbij op Mirjam van Doorn. Via het conservatorium Codarts in Rotterdam kwam hij aan het vierkoppige koor dat uiteindelijk het hele vocale gedeelte compleet maakt.

‘JtR1888’ bestaat uit veel gitaarpartijen dus had Mark een tweede gitarist erbij nodig, dat werd Bart Hennephof. Peter Vink (goede vriend en tevens bandgenoot in Knight Area) was al snel voor de bas gekozen. Harmen en Matthijs Kieboom zijn oude bekenden uit zijn eerste serieuze band die elkaar nooit uit het oog verloren zijn. Koen Stam kende Mark vanuit de band ex-Libris. Cleem Determeijer komt uit Finch net als Peter en was dus ook snel gevonden. Het sfeertje en het respect tussen de muzikanten is erg groot en het verbindt Magoria als band in een geheel.

 

Er staat een nieuw Magoria album op de planning. Dat zal gaan over een spookhuis. Kun je er iets meer over vertellen?

“We zijn al een beetje gestart met promo’s maken hierover tijdens de corona tijd, maar omdat alles weer op slot ging zijn we gestopt. We willen eerst zekerheid en de tijd erin kunnen stoppen die het verdient. Wat ons heel erg ligt is het spookachtige horrorgenre. Dat inspireert mij als maker van de muziek om de stukken te schrijven. Een groot deel van de artiesten zal hetzelfde blijven, maar er zijn ook wel wat hele mooie toevoegingen. Het album is volwassener qua muziek, want we hebben veel geleerd van het huidige album. Het gaat nog wel even duren voordat ‘ie zal uitkomen, want we zijn eerst nog bezig met Jack the Ripper. En uiteraard straks nog het concert. We hebben één concert gedaan en nu nog het vervolg daarvan.”

 

Hoe vind je de tijd om Magoria en Knight Area te combineren?

“Ik loop me op dit moment zo nu en dan voorbij, maar gelukkig hoef ik het niet alleen te doen. Nadine en de andere mensen van Magoria die ik om me heen heb, geven mij alle hulp. Ik wil zelf wel graag de controle hebben en houden. Het is even aanpoten en ik ontkom er stiekem niet aan om er vol in te gaan. Maar goed, als ik dit niet had, dan had ik wel wat anders gevonden om het druk mee te hebben, gezonde stress hou ik wel van.”

 

Als laatste vraag voordat we de sessie afsluiten: Met wie zou je nog graag willen samenwerken? En dan gezien als alles en iedereen mag.

“Een echte droom? Het hoeft geen Nederlander te zijn? Lady Gaga vind ik helemaal kicken! Qua muzikant… ik heb al te gekke dingen mogen doen, maar als gitarist heb ik nog nooit mogen samen werken met Joe Satriani. Ik volg hem al sinds mijn jeugd en heb hem nog nooit mogen spreken. Lijkt me echt te gek om met hem over muziek te hebben.”

Hiermee is de sessie ten einde gekomen. Zoom vindt de 40 minuten wel lang genoeg en wij hebben veel inkijk mogen krijgen in Magoria. Voor het concert in P3 zijn nog kaarten ter beschikking. Wees er snel bij, want je weet maar nooit of je anders achter het net vist, en dat zou zonde zijn. Wij zijn erbij en zullen ook hiervan een verslag doen (inclusief foto’s).

 

Daags na het interview komt dit bericht van Mark online: "Ik ben erg blij en trots om je te vertellen dat ik een officiële 'Ibanez-artiest' ben geworden. Als kind was ik al geïnspireerd door deze instrumenten. Ik kijk uit naar een fijne samenwerking. Bedankt Ibanez Benelux en Ibanez Guitars. Ik wil ook een grote dank geven aan BO-EL-gitaren. Heel erg bedankt voor de samenwerking en het vertrouwen en geweldige gitaren. Eelco Slont bedankt voor je technische ondersteuning en vriendelijkheid."

Wij feliciteren Mark met deze mooie erkenning!

© Daniël Nijveldt

 

Fotografie | © Tempus Fugit Pictures | All Rights Reserved