Áslaug Vigfúsdóttir is een geboren en getogen Utrechtse zangeres, songwriter en muziekproducent met IJslandse roots. Geïnspireerd door haar familie zat Áslaug al vroeg achter de piano. Daarna leerde ze gitaarspelen en al snel verschenen de eerste liedjes op papier. Geïnspireerd door artiesten als The Japanese House, HAIM en Lykke Li brengt Áslaug in januari 2020 haar debuut-EP uit. Nu is ze terug haar nieuwe EP ‘Thirst’ die aankomende maand uitkomt. Wij spraken haar over onder andere identiteit en wat voor haar belangrijk is in een nummer.
Hoe kijk je terug op 2020 qua muziekjaar?
Oh god, 2020… Dat is een jaar dat we mogen vergeten wat mij betreft. Het was heel gek. Hoewel nu zeg ik ‘vergeten’, maar dat is ook niet helemaal waar. Het begin van 2020 was voor mij echt te gek! Ik mocht op Eurosonic Noorderslag spelen en dat is echt een mijlpaal voor een beginnend artiest. Daar was ik helemaal blij mee. Daar was ik echt drie dagen high van, spreekwoordelijk high! Ik heb daarna in maart ook nog een paar leuke shows mogen spelen als support van Klangstof. Toen zou 20 maart mijn debuut EP uitkomen, dat was een paar dagen na Mark Rutte’s toespraak. Dat was dus niet helemaal hoe ik het voor me had gezien. Ik vond het best wel pittig; ook ik moest heel erg wennen aan corona, net als iedereen. Het heeft mij uiteindelijk een paar maanden gekost om de motivatie weer terug te vinden. Maar ik dacht ik kan hier gaan zitten mokken, maar er moet gewoon muziek gemaakt worden en daar heb ik zin in. Ik ging weer de studio in en dat is de rest van mijn jaar geweest. De tweede helft van 2020 stond dan ook helemaal in het teken van muziek maken, waarvan de eerste single in mei is uitgekomen.
We hebben helaas nog altijd met corona te maken, hoe kom jij deze tijd door?
Ik ben heel blij dat ik heb kunnen werken aan mijn nieuwe EP die binnenkort uitkomt. Ik zit nu in het traject van alle dingen die daarbij komen kijken, dus foto’s, video’s en alle andere creatieve uitingen. Daar ben ik mee aan de slag geweest en dat was heel erg leuk. Het gaf me weer iets om handen. Ik ben af en toe wel een beetje aan het schrijven, maar eerlijk is eerlijk, het is ook vooral veel wachten. Hopen dat het verandert. De laatste show die ik gespeeld heb was een show voor zo’n 30 man in Tivoli Vredenburg. Dat was in december en sindsdien heb ik niet gespeeld. Het is dus best wel duimendraaien af en toe. Het najaar ziet er wat dat betreft wat rooskleuriger uit.
Heb je in deze tijd ook meer inspiratie gekregen?
Nee, dat hoorde je in het begin heel veel hè dat er werd gezegd dat dit voor kunstenaars een heel vruchtbare tijd was, want je hebt opeens alle tijd om nieuw werk te maken. Die gedachte snap ik en er zijn vast mensen die dat heel goed kunnen, die zich gewoon kunnen opsluiten en kunnen blijven maken. Maar ik heb wel echt input nodig en een soort prikkeling vanuit mijn leven dat gaande is; dat ik dingen meemaak om daar vervolgens over te schrijven. Maar er gebeurde natuurlijk helemaal niets. Het was wel een tijd van reflectie en rust dus dat brengt ook weer andere inzichten.
Wijkt de inspiratie van afgelopen jaar af van waar je normaal uit put?
Het werk dat ik vorig jaar heb afgemaakt, heeft toch een beetje een andere invalshoek. Mijn vorige EP ging vooral over liefdesrelaties en wat er gebeurd is in mijn leven. Waar ik in de loop van het maakproces van mijn nieuwe EP achter kwam is dat ik mij anders opstel in verschillende relaties. Het lijkt alsof ik in iedere relatie een ander mens ben als ik erop terugkijk. Dat vond ik best verwarrend, want hoe kan ik me bijvoorbeeld op het ene moment zelfstandig en krachtig opstellen en ben ik het andere moment zo afhankelijk? Hoe kan dit nou in één persoon bestaan? Ik heb toch gewoon een persoonlijkheid en je bent toch een bepaald soort persoon? Toen ben ik erover na gaan denken en toen dacht ik nee, ik wil gewoon verschillende kanten hebben en mijn identiteit is vloeibaar. Het ene moment ben ik inderdaad heel krachtig en strijdbaar en het andere moment misschien wat kwetsbaarder. Dat kan gewoon naast elkaar bestaan. Daar gaan de nieuwe songs vooral over.
Op 1 oktober komt je nieuwe EP ‘Thirst’ uit. Kun je het verhaal erachter vertellen?
Ik liet het net al een beetje doorschijnen, maar het gaat over verschillende soorten relaties; liefdesrelaties, relaties in het algemeen en hoe ik mij opstel in al die verschillende relaties. Dat verschilt dus heel erg. Hoe je je gedraagt is afhankelijk van wie je tegenover je hebt, van hoe je over jezelf denkt en van hoe je je opstelt op een bepaald moment.
Wat heb je voor dit jaar verder op de planning staan, wat verwacht je qua nieuwe muziek/optredens etc.?
Op 1 oktober komt ‘Thirst’ uit, daar kijk ik erg naar uit! Maar ik heb binnenkort ook nog een heel leuke aankondiging wat betreft livemuziek die eraan komt… Dus houd vooral mijn social media in de gaten zou ik zeggen.
Heb je verder nog dromen en hoe zie je dat voor je, waar sta je dan?
Nou ik probeer de laatste tijd juist te kijken naar wat ik nu al heb en hoe ik daarmee verder kan werken, in plaats van naar de toekomst te kijken. Ik denk dat corona ons ook wel heeft geleerd dat niets zeker is voor de toekomst, dus ik probeer nu kleine stappen te zetten en te genieten van de successen die ik nu bereik.
Áslaug is geen Áslaug zonder…
Jeetje, wat een moeilijke vraag! Ja, dan toch zonder tintelingen in je buik als je een liedje hoort. Dat vind ik het allerbelangrijkste bij een song. Als ik een nummer vet vind, dan komt dat omdat ik tintelingen in mijn buik krijg.
De Utrechtse singer songwriter Áslaug Vigfúsdóttir heeft het afgelopen jaar niet stil gezeten… Op 1 oktober komt haar nieuwe EP ‘Thirst’ uit. Deze zal te beluisteren zijn via streamingdiensten en kan gekocht worden via de gebruikelijke verkooppunten.
Zijn jullie ook net zo benieuwd als wij naar de aankondiging die hierboven benoemd wordt? Houd dan de social mediakanalen van Áslaug goed in de gaten de komende tijd en mis het niet!
© Mirella Waaijenberg
Foto's | Paradiso Noord 23-09-2019 | © Fotono Photography | All Rights Reserved