The Rasmus in Patronaat, 28-10-2022

De wachtrij wordt al vroeg gevormd voor dit concert als de VIPs naar binnen mogen. De zaal is uitverkocht en dat is buiten al te zien als de deuren opengaan voor het concert van The Rasmus. Tijdens deze 'Live and Never Die’ tour staat de band Overlaps in het voorprogramma. Het is net acht uur geweest als de energieke rock en alternative popband het podium betreedt en het publiek opwarmt met catchy nummers vol energie. De uitverkochte zaal krijgen ze snel voor zich gewonnen met hun sterke show en uiteraard door vaak te vragen of iedereen al klaar is voor de hoofdact. Na het zingen van ‘Happy Birthday’ voor de jarige zangeres Gloria Piccinin volgen nog een tweetal opzwepende nummers en gaan de gordijnen dicht voor de show van de avond.

Als de gordijnen weer openen, gaan de lichten uit en knippert het zaklampje ten teken dat het podium voor The Rasmus klaar is. Onder luid applaus komt de band het podium op en begint gelijk vol energie met het knallende ‘First Day of My Life’. Het is duidelijk dat zanger Lauri Ylönen niet de meest zuivere stem heeft, maar dat maakt hij met zijn energie en charisma in de show meer dan goed. Gitariste Emppu Suhonen is dit jaar bij de band gekomen en is al snel opgenomen door het publiek dat haar tijdens haar perfect uitgevoerde solo’s luid toejuicht. Of het nou op elektrische of akoestische gitaren is, ze staat overal haar mannetje. Tijdens het rustige ‘October & April’ zingt ze een groot deel mee. Dit is een van vele hoogtepunten van deze avond.

Tijdens het akoestische deel van de show zetten de bandleden drummer Aki Hakala in de spotlights omdat ook hij jarig is. Voor het publiek extra fijn omdat ze ook de drummer eens van dichtbij zien in plaats van verscholen achter de drumkit. Hierna is het tijd voor een serieus moment.
In 1999 verliet drummer Janne Heiskanen de band, maar hij wordt nog steeds in de harten gedragen. Hij overleed gisteren 27 oktober, dus de dag voor dit concert, op 43-jarige leeftijd. Tot en met het derde album maakte hij deel uit van de band en schreef het nummer ‘Peep’ op het gelijknamige album. Er volgt een moment van intense stilte en ook tijdens het aan hem opgedragen nummer ‘Still Standing’ zingt de zaal zachtjes mee, wat menig fan kippenvel bezorgt.

Bij het nummer ‘Immortal’ trekt de band een fan het podium op. Ze stond al een tijdje met een bord omhoog met daarop de vraag of ze het nummer mocht meezingen. Even is The Rasmus een vijfkoppige band als Eero Heinonen zijn microfoon afgeeft. Zonder vrees staat ze op het podium en een duet is dan ook even een feit.

Op de setlist staan maar weinig nummers van het nieuwe album (maar 4 stuks) en juist veel van het oude materiaal. Om te compenseren heeft The Rasmus deze oude nummers wel in een nieuw jasje gestoken waarbij ze door de stem van Emppu er ook een heel andere klank bij krijgen. Ook heeft bassist Eero een grotere zangrol die hierdoor de zang helemaal compleet maakt; met z’n drieën op de microfoons. De avond eindigt met het opzwepende ‘Falling’ en de klassieker ‘In The Shadows’. Het einde? Nee, zoals zo vaak gebruikelijk komt er nog een toegift.

Deze toegift wordt door Eero ingeluid met: “This is a perfect night to stagedive so don’t drop me”. Met een mooie duik springt hij op de uitgestoken handen en zweeft hij door het publiek. De band start alvast de akkoorden in van ‘Jezebel’ en de Songfestival hit knalt deze avond uit de speakers van Patronaat. De gele lichten gaan langzaam over naar blauw sfeerlicht als het echte afscheid wordt uitgevoerd door ‘Sail Away’ te spelen zoals tijdens zoveel shows. Langzaam klinken de laatste noten en onder een heel luid applaus verlaat de band dan ook echt het podium.

Bij The Rasmus kom je voor de show en de energie en dat was deze avond weer perfect voor elkaar. De band laat het publiek genieten en dat dan niet alles even zuiver is, is slechts bijzaak. Voor de bezoekers en zeker voor de fans was dit een enorm geslaagde avond en terecht.

© Daniël Nijveldt

 

Daniël Nijveldt
Recensent