Stromae – Avant-Première Multitude Tour
Op de voorlaatste dag van februari staat Paul van Haver, aka Stromae in een uitverkochte AFAS Live in Amsterdam. Het is een lange tijd stil geweest rondom de Belg, in ieder geval op muzikaal gebied. Maar met het verrassingsoptreden op de Franse nationale tv vorige maand heeft Stromae een duidelijk signaal gegeven: hij is terug.
Zonder QR-code en mondkapje het gebouw in, een vaste plek zoeken in de zaal die volledig vol staat met stoelen en dan netjes in de rij bij de bar met een muntje voor een eigen beker. Het is vertrouwd, maar toch ook allemaal weer net even anders. Geen enthousiast kolkende menigte, maar een theatersetting vol geroezemoes. Alleen de lange, rode gordijnen op het podium ontbreken nog...
Tegen achten waait er voorzichtig wat rook door de volledig rood verlicht zaal. De licht- en geluidstechnici nemen alvast hun plaatsen in. Het is dan nog een half uurtje wachten in een lekker warm geworden AFAS Live, stuntelend met een drankje boven een opgevouwen jas die op schoot ligt. Als de lichten uitgaan en op een groot scherm achter het podium een animatie begint te spelen, verandert het theatergevoel in een bioscoopervaring. De animatie laat Stromae als cartoon poppetje zien. Hij daalt met lift een laboratorium in waar de show van vanavond met een stipje op een landkaart zichtbaar is. Een aparte, persoonlijke touch in de avant-première die naast vanavond alleen in Brussel en Parijs te zien is geweest. Terwijl we zien hoe in de animatie stekkers worden ingeplugd, komen ook op het podium robotarmen tevoorschijn en vier futuristische consoles à la Kraftwerk waar muzikanten achter plaatsnemen. Iedereen, ook Stromae zelf, is identiek gekleed alsof er geen hiërarchie bestaat vanavond.
Met ‘Invaincu’ trapt Stromae in het midden van dit alles af. Een krachtige opener die afsluit met de woorden: “Putain d’maladie / Tant que j’suis en vie j’suis invaincu / Toujours invaincu.” (Verdomde ziekte / Zolang ik leef ben ik onverslagen / Nog altijd onverslagen.) Het is een kort, maar stevig nummer waarmee Stromae aan ons laat weten dat hij écht terug is. En hoe. Na het melancholische ‘Fils de Joie’ waarbij we kijken naar twee groepen marcherende animatie-soldaten die paraplu’s vasthouden in plaats van geweren en die eindigen in een gezamenlijke dans weet de zanger in de enorme zaal een bescheiden intimiteit te creëren door ons open en kwetsbaar te laten weten dat hij nerveus is. Dit in Nederlands, gemixt met Engels omdat hij naar eigen zeggen onze taal niet zo goed spreekt. Hij geeft aan dat we veel nieuwe nummers zullen horen (zoals het vorige), maar ook bekend, ouder werk zoals het hierop volgende ‘Tous les Mêmes’. Gedurende de avond zien we meer van dergelijke interactie, waarbij het net is alsof Stromae de grootmeester even plaatsmaakt voor Paul van Haver, de man achter het pseudoniem.
We luisteren en kijken naar een mooi uitgedachte productie waarbij de bewegende schermen met visuals, de futuristisch consoles met muzikanten en de ingetogenheid van Stromae die op zijn gemak lijkt als hij door het geheel danst in balans zijn. Via ‘Quand C’est?’ komen we bij het tweeluik ‘Mauvaise journée’ / ‘Bonne journée’ (Slechte Dag / Goede Dag) waarbij de zanger hangend in, en later dansend op een fauteuil over het podium schuift terwijl hij zingt over depressie. In vrijwel al zijn nummers, is de dualiteit uit dit tweeluik te horen. Licht en duister, goed en slecht, het is met elkaar verbonden laat Stromae ons met zijn muziek weten, zonder het een kan het ander niet bestaan. Deze dualiteit is zeker duidelijk in het bekende nummer ‘Papaoutai’ waar de tekst serieus, zwaarmoedig en verdrietig is, terwijl de muziek uitnodigt om te dansen. Vanavond in Amsterdam zien we deze schijnbare tegenstrijdigheid ook in het publiek: de wil om te dansen is er, het vertrouwde gevoel van een live show is terug, maar het feit dat we toch nog maar beperkt de ruimte voor beweging, staand voor onze stoel is confronterend en emotioneel. Als ‘Papaoutai’ hard eindigt met een trilling door de hele zaal en het rustigere ‘Formidable’ start voelt dat als een soort adempauze ondanks de emotie die ook in dit nummer onmiskenbaar te horen is.
De show bouwt op naar een climax in de vorm van nieuwe single ‘l’Enfer’ waarin het persoonlijke verhaal over depressie en zelfmoordgedachten misschien niet voor iedereen herkenbaar is, maar zeker wel voelbaar. Grote duistere wolken zijn op de schermen achter het podium te zien. Steeds andere, dreigendere kleuren die elk refrein intenser worden. Als explosies of vulkaanuitbarstingen lijken de wolken de zanger, en ons allemaal te verslinden terwijl een diepe beat als donder door de zaal rolt. “J’suis pas tout seul à être tout seul” (Ik ben niet alleen in het alleen zijn). De donderwolken rollen weer weg en de lucht wordt geklaard met een animatiefilmpje waarin we dansles krijgen in de stijl van veiligheidsinstructies in vliegtuigen. Tijdens ‘Santé’ mogen we laten zien hoe goed we deze instructies kunnen opvolgen, wat hilariteit oplevert in de zaal. Een relatief luchtige afsluiter waarna de grootmeester van de emotie zijn crewleden stuk voor stuk met naam bedankt; ongekend bij zulke grote shows.
Als toegift kan natuurlijk ‘Alors on Danse’ niet ontbreken, deels in vertraagde TikTok remix voor komisch effect en trillende stoelen. Om vervolgens toch echt af te sluiten met het nog komischere, à capella ‘Mon Amour’ waarbij de vier muzikanten om Stromae heen komen staan en zoet met hem meezingen over alle avontuurtjes waarvoor hij verontschuldigingen aanbiedt aan zijn geliefde. Een koddig einde van een emotioneel beladen avond, zodat we toch opgewekt naar huis kunnen.
De dualiteit van het bestaan; verdriet vermengd met geluk, licht en duister, een slechte dag tegenover een goede dag. Dat is wat Stromae vanavond treffend heeft laten horen en zien. Een geslaagde voorpremière waarna hij wat ons betreft met vertrouwen aan zijn volledige tour kan beginnen. Het album ‘Multitude’ komt aanstaande vrijdag, 4 maart uit. En daarmee is Stromae zeker weten meer dan terug.
© Céline Claassens
Fotografie | © Lydie Bonhomme | All Rights Reserved
