Het is rond 20:00 u. en ondanks dat we goed tegen de warmte kunnen is de koele Ziggo Dome toch een verademing op deze warme avond met nog steeds 30 graden.
Vanavond zien we het concert van Maroon 5 met supportacts Mailbox en Gunnar. Het concert stond aanvankelijk gepland in het Goffertpark in Nijmegen, maar is op verzoek van de band zelf verplaatst naar Ziggo Dome in Amsterdam. Het Amerikaanse Maroon 5 met frontman Adam Levine bestaat inmiddels dik 20 jaar. De geschiedenis van de bandleden gaat zelfs terug naar 1995, het jaar waarin zij de garage/grungeband Kara's Flowers vormen. De band brengt destijds één album uit, maar wordt vier jaar later weer ontbonden. De jonge knapen gaan verspreid door het land naar school en laten zich allemaal inspireren door diverse muziekstromen. In 2011 wordt Maroon gevormd wat na enkele maanden gewijzigd is in het uiteindelijke Maroon 5.
Wij pakken de draad vanavond op bij nummer twee: Gunnar Patrick Gehl oftewel Gunnar. De Amerikaanse singer-songwriter speelt met zijn band een set van vijf nummers waarmee toch een half uur gevuld wordt. Wat daarbij helpt is dat na elk nummer de inmiddels zo goed als volgelopen Ziggo Dome gevraagd wordt hoe het gaat. Het publiek laat de band niet vallen en reageert elke keer vol enthousiasme. Gunnar is pas 22 jaar, maar staat z'n mannetje op het podium. Hij draait de gehele Maroon 5 tour mee als opwarmer. Een schitterende kans waar Gunnar zijn dank over uitspreekt. De nummers die hij brengt, zijn een mix van rock met een vleugje pop, al komt dat meer door de stem van deze artiest. Instrumentaal klopt het en de drummer is echt rete-strak.
Zoals je van een Amerikaanse band kunt verwachten is er niks mis met de showperformance, al waagt de zanger zich niet op de catwalk. Verder zit alles erin, van over de top geacteerde gitaarsolo's tot het gitaarspel op de knieën van Gunnar. Al kun je je afvragen of dit passend is bij een slagpartij i.p.v. een solo. Het publiek vindt het in ieder geval geweldig en omarmt Gunnar. Bij de ballad 'One Last Time' krijgt hij de complete zaal mee om met één arm te zwaaien en de Ziggo Dome vult zich voor het eerst met telefoonzaklantaarns. 'Bad Idea' is de laatste song en ook hier wordt behoorlijk tijdgerekt. Aan het publiek in alle delen van de Ziggo Dome wordt gevraagd hoe zij zich voelen en het nummer zelf wordt zo lang getrokken dat het bijna begint te vervelen. Toch is het al met al een leuke band waarvan wij ons niet verbazen dat ze al volle zalen trekken in The States.
Om 21:15u. betreden Adam Levine en zijn mannen de stage en trappen af met 'Moves Like Jagger'. Direct zweept Levine het publiek op om te gaan staan en na enige twijfeling staat het publiek tot in de nok van de Ziggo Dome te dansen op het nummer dat ruim meer dan 1,1 miljard keer op Spotify gestreamd is. Nog voordat het we het in de gaten hebben gaat het over in het vrijwel net zo populaire 'This Love', waarna even zo snel 'Stereo Hearts' volgt; de hit van Gym Class Heroes en Adam Levine uit 2011.
Het belooft een avond vol grote hits te worden, wat natuurlijk niet vreemd is daar het laatste album alweer uit 2021 stamt. De ene na de andere song wordt in rap tempo gespeeld, waarbij het overkomt alsof de mannen haast hebben om de setlist te voltooien. Vanaf het tweede nummer gaat Levine de catwalk op maar het contact met het publiek beperkt zich tot het opzwepen en meezingen van de bekende yeehoo's en yeyehoo's.
Na de hit 'Animals' uit 2014 worden de eerste echte woorden tot het publiek gesproken. Levine zegt dat het weliswaar zondagavond is, maar laat het zaterdagavond zijn! Daarna wordt in hetzelfde tempo als voorheen de setlist afgewerkt en opeens is daar uit het niets de cover 'I Wanna Be Your Lover'; de hit van Prince uit 1979. De verlichting wordt paars, maar toch ontbreekt voor ons de logica om dit nummer (gelukkig maar deels) te spelen. Het beklijft niet en zeker niet bij het vele jonge publiek dat minimaal 20 jaar na het verschijnen van dit nummer is geboren. Hierna horen we 'Heavy' van toetsenist PJ Morton die vanaf 2010 met de band toert en zich in 2012 definitief bij Maroon 5 voegt. Een geweldig nummer en PJ zijn stem was goede afwisseling.
Na 'Maps' volgt een emotioneel moment. De eerste noten van ‘Memories' klinken en het publiek zingt alvast het eerste couplet. Levine vraagt dan even om aandacht en verontschuldigt zich dat hij het publiek onderbreekt. Reden voor de onderbreking is dat vandaag zijn grootvader is overleden en hij dit nummer aan hem op wil dragen. Het medeleven spat uit de zaal, zeker nadat Levine na afloop van de song met gestrekte armen aan zijn microfoonstandaard blijft hangen. Je kunt alleen maar diep respect hebben voor de zanger die na dit familieleed besluit om het optreden toch door te laten gaan.
Uiteraard ontbreekt vanavond 'Payphone' niet en na 'Daylight' verlaat de band het podium. Na een opvallende lange pauze wordt de eerste toegift 'She Will Be Loved' akoestisch ingezet. Levine en gitarist James Valentine lopen naar het einde van de catwalk en heel intiem spreekt Levine nog even tot het publiek. Hij geniet van Amsterdam, het publiek wat vanavond van erg jong tot oud aanwezig is en van de vele fietsen. Halverwege de toegift onderbreekt Levine zijn nummer omdat hij vermoedt dat iemand zojuist zijn vriendin ten huwelijk heeft gevraagd. Dit wordt bevestigd en de zaal gaat lekker zoetsappig volledig uit zijn dak. Hierna wordt het nummer weer opgepakt alsof er niets gebeurd is.
Dat de show vanavond productioneel tot in de puntjes verzorgd is, blijkt wel uit het nummer 'Girl Like You'. Terwijl dit wordt ingezet, verschijnen op de videowall de vrouwen die in de originele clip meespelen. Het loopt zo gesmeerd dat wij het vermoeden krijgen dat de band playbackt. Zelfs de rap van Cardi B. is perfect getimed. De echte afsluiter is wellicht de grootste hit 'Sugar', immers is dit nummer meer dan 5 miljard keer gestreamd op Spotify en YouTube.
Na nog geen uur en drie kwartier is de show voorbij en nog voor elven lopen we naar onze fietsen. We kijken terug op een geslaagde show waar alle grote hits voorbijkwamen, dus de fans kregen waar zij voor kwamen. Was het allemaal perfect, nee zeker niet: Levine zat er qua zuiverheid regelmatig naast. We dachten even dat het aan ons lag, maar een stel dat op weg naar de fietsen voor ons liep, hoorden we zeggen dat zij de eerste drie nummers ronduit slecht vonden. Dat zijn we dan weer niet helemaal met ze eens. Daarna werd het volgens hen wel beter en ze hadden evengoed een te gekke show gezien. Aangezien Levine ondanks het overlijden van zijn grootvader zijn Nederlandse fans niet teleur wilde stellen, zij het hem vergeven.
© Irwan Notosoetarso
