Justin Bieber in de Gelredome, 08-10-2016

Futloze playbackshow zonder bezieling

 

In 2008 tekende de Canadese Justin Bieber zijn eerste platencontract bij het label van Usher. Het muzikale talent dat zichzelf de beheersing van verschillende instrumenten heeft geleerd was destijds 14 jaar oud. Vanaf dat moment is het leven van de jonge zanger in een stroomversnelling geraakt en is de inmiddels 22-jarige artiest zeven studioalbums en vele prijzen en nominaties verder. Ter ere van het in 2015 uitgebrachte ‘Purpose’ doet Justin Bieber een rondje Europa. In GelreDome te Arnhem zijn wij er op zaterdag 8 oktober bij; de eerste van twee shows in Nederland. Te midden van de chaos die een show als deze uitlokt, banen wij ons een weg door de massa die voornamelijk uit enthousiaste jonge meiden bestaat. Met oordoppen binnen handbereik maken we ons op voor wat een spektakel beloofd te worden.

Het enorme podium met verschillende hoogteniveaus en een uitloop het publiek in is nog grotendeels leeg als eerst voorprogramma’s Mic Lowry en The Knocks achter elkaar het publiek mogen opwarmen. Mic Lowry bestaat uit vijf Britse Jongens die a capella – soms met toevoeging van akoestische gitaar – het stadion verwarmen met zwoele R&B. De zuivere meerstemmige zang en de oplichtende mobieltjes die op verzoek van Mic Lowry in de lucht worden gestoken zorgen voor een romantische sfeer. Daar doorheen is de hysterische verwachting van het publiek voelbaar en als het podium leeg is en er op de schermen een filmpje van Justin Bieber te zien is, barst er een oorverdovend gekrijs los… en dat is nog maar slechts een filmpje… Het geduld wordt echter nog even op de proef gesteld als Amerikaans duo The Knocks plaatsneemt achter een set knopjes en deels elektronisch drumstel. Van de romantische sfeer is niets meer over als de uptempo dance door GelreDome schalt. Qua opwarmer heeft dit meer effect: hier en daar wordt er gedanst als enkele bezoekers alvast wat opgekropte energie durven los te laten als de korte set samen met onze eigen Eva Simons wordt afgesloten.

Rond 20.00u. is de rondgang buiten de stadionvloer vrijwel uitgestorven. Een enkeling haalt nog snel een drankje of doet een zenuwachtig plasje. We vonden het geluid van de muziek erg hard staan, maar dit valt absoluut in het niet bij het gegil dat uit het stadion opstijgt als even na achten de lichten uitgaan. Met op de achtergrond felle flitsende, voornamelijk abstracte beelden op schermen, wordt er langzaam een doorzichtige kubus uit het podium omhoog gehesen. Zodra Biebers kruin zichtbaar wordt, schakelen de meiden nog een tandje omhoog en we hebben medelijden met de toeschouwers zonder gehoorbescherming. ‘Mark My Words’ wordt hoog boven het podium in de kubus ten gehore gebracht waarbij Bieber met stift de woorden groot op de wand schrijft. Als de kubus weer in het podium is verdwenen, er een grote groep dansers het podium op komt rennen en Justin vanuit een ander verborgen gat in de vloer weer zichtbaar wordt om ‘Where Are Ü Now’ te zingen, is het duidelijk: deze productie is zit vol met special effects. We verwachten bij elk nummer nieuwe stunts, rook, vuurwerk, vlammen etc… de hele mikmak zogezegd.

Deze verwachting komt uit als de zanger in rap tempo zijn weg vindt door ‘Get Used To It’, I’ll Show You’, The Feeling’ en ‘Boyfriend’. Ondertussen zien we meer dansers, meer verschillende visuals en een soort kooi die om Bieber heen gezet wordt en waar snel bewegende lichten in de zijden verwerkt zijn die om de zanger heen flitsen. Ondertussen staat er een handjevol muzikanten op het hoogste deel van het podium live te spelen. Tenminste, we denken dat dit live is… over Justins live zangkunsten hoeven we niet te twijfelen: na de eerste paar nummers is al duidelijk dat de artiest ook zonder microfoon op topvolume door het stadion kan schallen. Hij doet niet eens moeite om te verbergen dat hij grotendeels playbackt. Als er vervolgens een intieme setting gecreëerd wordt waarbij Bieber op een grote donkerroze fauteuil met akoestische gitaar vooraan op het podium zit en ‘Cold Water’ en ‘Love Yourself’ zingt, lijkt het even anders te worden, maar al snel vervalt de zanger weer in ongeïnteresseerd voor zich uit zingen met de microfoon slap in zijn hand ter hoogte van zijn heupen.

Zo vervolgt de show met onder andere ‘Company’, ‘No Sense’ en ‘No Pressure’. Qua aankleding nog steeds bij elk nummer iets nieuws te zien waaronder een zwevende trampoline waar de dansers en Bieber zelf wat kunstjes op vertonen onder wederom luid gejuich en gegil uit de zaal, maar bij de zanger kan er verder geen lachje vanaf. Ook na een pauze wordt de show op automatische piloot voortgezet met ‘As Long As You Love Me’. Zelfs de drumsolo die Bieber speelt op een stellage die vanuit het podium weer de lucht in beweegt, lijkt de jonge artiest niet te kunnen boeien. Als hij vervolgens net voor ‘Children’ een praatje met het publiek op de eerste rij maakt, klinkt dit ingestudeerd en vlak. Als hij hierin aangeeft dat hij de mensen niet kan verstaan als er zo hard gegild wordt en vraagt of dat wat minder kan, vermoeden we dat dit een van de redenen is voor zijn futloze performance; wellicht heeft ‘ie het een beetje gehad met dat oorverdovende geschreeuw. Toch gaat GelreDome weer uit zijn dak als er weer muziek klinkt en het gekrijs is net zo hard als daarvoor…

Met ‘What Do You Mean?’ komt er weer wat meer pit in de show na het wat traag op gang komende tweede deel. Maar ook deze hit wordt met meer enthousiasme vanuit de zaal gezongen dan dat het spettert op het podium. Weer is duidelijk zichtbaar dat de zanger playbackt terwijl hij in een nieuwe outfit met de dansers mee beweegt. Na hetzelfde verhaal tijdens ‘Baby’ is het tijd voor een bedankpraatje waarin Biebs zegt dat de avond geweldig en ‘probably the best night’ van zijn leven is. Eerlijk gezegd geloven wij hier geen ene moer van, maar de meidenkeeltjes om ons heen worden weer opengetrokken alsof dit het grootste compliment is dat ze ooit gekregen hebben. Na afsluiter ‘Purpose’ – hoe kan het ook anders in deze gelijknamige albumtournee – gaan de lichten uit. Een toegift kan echter niet ontbreken. Nog even worden er wat trucjes uit de kast gehaald tijdens ‘Sorry’ en we mogen Justin Bieber in doorweekte toestand bekijken als hij onder een watergordijn door danst. Er is nog wat vuurwerk, er zijn knuffels en high fives voor de dansers voordat het echt afgelopen is.

Om ons heen rode wangen van opwinding, glanzende ogen en voornamelijk feestelijke stemming, maar het enthousiasme dat bij velen nog steeds aanwezig is, ontbreekt bij ons absoluut. We snappen dat dit concert voor veel tienermeiden een moment was om naar toe te leven en dan is zo’n avond met vriendinnen per definitie al een hoogtepunt, maar deze show had zoveel beter kunnen zijn. Alle ingrediënten waren aanwezig, maar het geheel miste bezieling. Nu is Justin natuurlijk al een aardige tijd onderweg, maar het blijft jammer dat je als bezoeker een futloze show krijgt omdat de zanger jouw land aan het eind van de rit aandoet. Alles behalve tevreden sluiten we ons dan ook aan in de rij op het parkeerterrein, waar veel fans toch nog steeds nagenieten, maar waar wij gewoon zo snel mogelijk naar huis willen met andere muziek voor onderweg.

© Céline Claassens | All Rights Reserved

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *