Feestelijke volle sound
De zaal is al bomvol als de Vlaamse country-artiest William LG Branch het voorprogramma verzorgt van Danny Vera. Samen met een pedal steel gitarist laat de zanger erg mooie songs horen. De pedal steel maakt het country, maar de songs vallen eerder in de singer-songwriter hoek. Branch’ zangstijl ligt in de lijn van Dylan en Young. De man heeft een erg mooie, warme stem die stiekem nog wel mooier is dan de hiervoor genoemde grootheden. Daarbij zingt hij wel net zo oprecht.
Het keuvelende publiek gaat in de pauze veelvuldig selfies maken en er ontstaat een kleffe cross-over van groepsselfies. Danny Vera maakt korte metten met het gebabbel halverwege zijn show: “Ik hoor je ouwehoeren gek. Bij die stille liedjes moet je dat niet doen.” Hij verdrijft daarmee in één klap het geklets, maar het volk wil wel dit moment vastleggen met mobieltjes als hij ‘Roller Coaster’ inzet. Het is een briljant nummer. Het is eenvoudig met enkel zang en gitaar, heeft een mooie tekst en Danny zingt het erg gevoelig. Gemeend. Begrijpelijk dat de vrouw zonder mobiel haar bril af zet en een traan weg veegt. Zo’n nummer heeft geen filter nodig.
De hit-song is echter geen voorbode voor de rest van Vera’s muziek. Hij speelt met een vette band, met drie blazers die op momenten zelfs een knippende-vingers-choreografie toepassen. Met het mooiste pak dit jaar gespot (zwart met kleurige bloemen) laat de zanger de zaal weten een entertainer te zijn, compleet met zijn fifties kapsel en vrolijke blik. Hij is ontspannen, relaxed en dankbaar. In het eerste deel van de show verrast Vera met een veelzijdigheid aan muzikale invloeden en sterke songs. De band maakt muziek die vooral oud Amerikaans klinkt, een beetje surf (inderdaad Quentin Tarantino en George Baker), een beetje country (Willie Nelson), een beetje blue grass, rock ‘n roll en blues. De blazers zorgen voor een feestelijk volle sound, soms erg sterk in de songs gearrangeerd. Zelfs een beetje Mexico horen we er in.
Intens is de zanger in de lange blues-song ‘If You Want Me Too’, waarin Vera eerst zijn kopstem laat horen en later een stuk met dichtgeknepen neus zingt. Het is speels, gevoelig, en gepassioneerd. De show is na ‘Roller Coaster’ wat minder verrassend geworden. ‘The Devil Son’ bijvoorbeeld is meer een allegaartje. Maar goed, eerlijk is eerlijk, thuis blijkt hoe geestig de tekst eigenlijk is als we het nummer nog eens opzetten: ”Then I’ll amuse your dog for hours and watch your girlfriend while she showers”. De Middelburger die klinkt als een Hagenees en al 22 jaar muziek maakt heeft eindelijk een podium veroverd. Danny Vera verdient lof voor de manier waarop hij met oude Amerikaanse muziek jonge mensen op deze schaal blij maakt.
© Marten Siegers | All Rights Reserved
Geef een reactie